ایران در میان 5 کشور موفق تاریخ جایزه اسکار خارجی - وبلاگ نفس

به گزارش وبلاگ نفس، سینمای ایران با موفقیت 8.69 درصدی از 23 حضور خود در شاخه بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی اسکار، در رتبه چهارم موفق ترین کشورها در تاریخ 70 ساله این جایزه قرار داد.

به گزارش وبلاگ نفس، شاخه بهترین فیلم غیرانگلیسی (خارجی) جوایز اسکار یکی از جذاب ترین شاخه های این رویداد سینمایی است و فیلم های بلندی که خارج از آمریکا فراوری گردیده باشند و دیالوگ های به کار رفته در آن ها عمدتا غیرانگلیسی باشند، مجاز به رقابت در آن هستند.

زمانی که اولین مراسم اعطای جوایز اسکار در 16 می 1929 برای تقدیر از بهترین فیلم های سال 1927 برگزار گردید، بخش جداگانه ای برای فیلم های غیرانگلیسی تعریف نگردیده بود. اگرچه آموزشگاه اسکار بین سال های 1947 تا 1955 جوایز افتخاری به بهترین فیلم های غیرانگلیسی ساخته گردیده در خارج از آمریکا اعطا می کرد و پس از آن سال و از بیست ونهمین دوره جوایز اسکار شاخه ای مستقل تحت عنوان بهترین فیلم خارجی شکل گرفت.

سینمای ایتالیا با کسب 14 جایزه در بخش بهترین فیلم خارجی جوایز اسکار رکورددار است و آخرین بار در سال 2014 با فیلم زیبایی بزرگ ساخته پائولو سورنتینو موفق به کسب این جایزه شد. ایتالیا تاکنون 64 بار در این بخش از جوایز اسکار شرکت نموده و 31 بار نیز به جمع نامزدهای نهای راه یافته و در مجموع با درصد موفقیت 21.87 (14 جایزه از 64 حضور) در رتبه نخست پرافتخارترین کشورهای در این جوایز قرار گرفته است.

اما فرانسوی ها نیز همچون ایتالیایی ها 64 بار در رقابت این شاخه از جوایز اسکار شرکت نموده اند و 12 بار نیز این جایزه به خود اختصاص داده اند تا درصد موفقیت سینمای فرانسه در رقابت اسکار خارجی برابر با 18.75 درصد باشد. فرانسوی ها که آخرین بار نیز در سال 1993 و با فیلم هندو چین به کارگردانی رژیس وارنیه و با بازی کاترین دنوو برنده این جایزه گردیده اند با 39 بار حضور در جمع نامزدهای نهایی این شاخه از این حیث رکورددار هستند.

پس از ایتالیا و فرانسه و در رتبه سوم موفق ترین کشورها در عرصه اسکار خارجی بر اساس تعداد حضور، اتحادیه جماهیر شوروی قرار گرفته است. شوروی که پیش از انحلال توانسته بود از 24 حضور خود در شاخه اسکار خارجی 3 جایزه را به خود اختصاص دهد و درصد موفقیت 12.5 درصد را به نام خود ثبت کند. شوروی آخرین بار در سال 1980 میلادی و با فیلم مسکو به اشک ها باور ندارد به کارگردانی ولادیمیر منشوف موفق به کسب این جایزه گردیده بود.

سینمای ایران نیز که اولین بار در سال 1997 در رقابت اسکار خارجی حضور یافت، تاکنون دوبار با فیلم جدایی نادر از سیمین (2011) و فروشنده (2016) موفق به کسب این جایزه گردیده و با 23 حضور و دو جایزه، درصد موفقیت 8/6 درصدی را به خود اختصاص داده تا پس از ایتالیا، فرانسه، شوروی و به صورت مشترک با چک اسلواکی در رتبه چهارم موفق ترین کشورها از حیث درصد موفقیت (نسبت تعداد حضور به کسب جایزه) قرار گیرد.

کشور چک اسلواکی پیش از تقسیم به دو کشور مستقل جمهوری چک و اسلواکی در سال 1993 میلادی، دو جایزه از 23 حضور خود کسب نموده بود و همچون ایران دارای درصد موفقیت 8.6 در تاریخچه جوایز اسکار خارجی است. چک اسلواکی آخرین بار در سال 1966 و با فیلم از روی قطارها چشم برندار به کارگردانی ییری منتسل برنده این جایزه گردیده بود.

سینمای آلمان با درصد موفقیت 7.4 درصد، اسپانیا و ژاپن با درصد موفقیت 6.6 درصد، هلند با 6 درصد، دانمارک با 5.4، سوئد با 5.3، اتریش با 4.8 ، آرژانتین با 4.5، سوئیس با 4.4 و مجارستان با 3.7 درصد به ترتیب در رتبه های بعدی موفق ترین کشورها در عرصه جایزه اسکار خارجی قرار دارند.

اولین تجربه سینمای ایران در عرصه اسکار خارجی در سال 1977 (1356 شمسی) با فیلم دایره مینا به کارگردانی داریوش مهرجویی رقم خورد و پس از 17 سال وقفه و در سال 1994 فیلم زیر درختان زیتون به کارگردانی عباس کیارستمی نماینده ایران در شصت وهفتمین دوره جوایز اسکار نام گرفت. بادکنک سفید از جعفر پناهی در سال 1995 به اکادمی معرفی گردید و پس از یک سال وقفه و در سال 1997 فیلم گبه محسن مخملباف نماینده ایران در این جوایز سینمایی شد.

بچه های آسمان ساخته مجید مجیدی در سال 1998 به اسکار خارجی رفت و برای اولین بار سینمای ایران توانست به جمع نامزدهای نهایی شاخه بهترین فیلم خارجی اسکار راه یابد و سال بعد آن نیز رنگ خدا دیگر ساخته مجیدی فرصت حضور در این جایزه سینمایی را پیدا کرد.

زمانی برای مستی اسب ها ساخته بهمن قبادی در سال 2000، باران مجید مجیدی (2001)، من ترانه 15 سال دارم به کارگرانی رسول صدرعاملی (2002)، نفس عمیق ساخته پرویز شهبازی (2003)، لاک پشت ها پرواز می نمایند از بهمن قبادی (2004)، خیلی دور خیلی نزدیک به کارگردانی رضا میرکریمی (2005)، کافه ترانزیت از کامبوزیا پرتوی (2006)، میم مثل مادر اثر رسول ملاقلی پور (2007)، آواز کنجشگ ها از مجید مجیدی (2008)، درباره الی به کارگرانی اصغر فرهادی (2009) و بدرود بغداد از مهدی نادری (2010)، نمایندگان سینمای ایران در دهه نخست هزار سوم میلادی بودند تا در سال 2001 سینمای ایران با فیلم جدایی نادر از سیمین ساخته اصغر فرهادی توانست برای اولین بار این جایزه مهم را به ویترین افتخارات خود اضافه کند.

در سال های 2014، 2015 و 2016 به ترتیب فیلم های گذشته اصغر فرهادی، امروز رضا میرکریمی و محمدد رسول الله مجیدی به اسکار فرستاده شدند و در سال 2016 اصغر فرهادی با فیلم فروشنده برای دومین بار اسکار خارجی را برای ایران به ارمغان آورد.

سال گذشته نیز فیلم نفس از نرگس آبیار نماینده سینمای ایران در نودمین دوره جوایز سینمایی اسکار بود و سال جاری فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء ساخته وحید جلیلوند این فرصت را یافته تا بیست و چهارمین نماینده ایران در این رویداد سینمایی باشد.