عامل عجیبی که از دیوار بزرگ چین محافظت می نماید - وبلاگ نفس

به گزارش وبلاگ نفس، کارگران قدیمی از ترکیبی از مواد آلی مثل خزه و گل سنگ ها برای ساختن دیوار بزرگ چین که یک شگفتی معماری به شمار می رود استفاده نموده و بدین ترتیب برای محافظت از آن اقدام کردند.

غزال زیاری: بخش های بزرگی از دیوار چین، به لطف یک لایه زیستی که لایه ای نازک از مواد آلی است در کنار هم قرار گرفته اند. این مواد آلی به محافظت از این شگفتی بزرگ معماری جهان در برابر فرسایش یاری زیادی می نمایند.

دانشمندان در هنگام تجزیه و تحلیل بخش هایی از دیوار چین، متوجه این موضوع شدند. دیوار بزرگ چین، بیش از 21 هزار کیلومتر وسعت دارد و ساخت آن سال ها به طول انجامیده و از سال 221 قبل از میلاد مسیح شروع شده و هدف از ساخت آن، محافظت از امپراطوری چین در مقابل جهانی خارج بوده است.

ایده های ناب در هنگام ساخت دیوار چین

در هنگام ساخت و ساز دیوار چین، کارگران قدیمی، معمولا از خاک کوبیده شده استفاده می کردند که ترکیبی از مواد آلی مثل خاک و شن فشرده شده بود. این درحالی است که این مواد ممکن است نسبت به سایر مواد، مثل سنگ های جامد، بیشتر در معرض فرسایش قرار بگیرند؛ چرا که به رشد زیست پوسته ها یاری می نمایند.

طبق مطالعه ای که اخیرا منتشر شد، این زیست پوسته های زنده از سیانوباکترها (میکروارگانیزم هایی که قادر به فتوسنتز هستند)، خزه و گل سنگ هایی که به ویژه در منطقه ها خشک و نیمه خشک، به تقویت ساختار یاری می نمایند، تشکیل شده اند.

بو شیائو، یکی از نویسندگان این مطالعه که استاد علوم خاک در کالج علوم و فناوری زمین در دانشگاه کشاورزی چین است، در این رابطه گفته:سازندگان باستانی می دانستند که کدام مواد قابلیت پایدار کردن ساختار را دارا هستند. آنها برای افزایش استحکام مکانیکی، برای ساخت دیوار بر روی زمین کوبیده شده، از خاک رس، ماسه و چسب هایی مثل آهک بهره می بردند. این مواد، شرایط حاصلخیزی را برای رشد ارگانیزم هایی که قشر زیستی نامیده می شوند فراهم می نمایند.

• نور می تواند به گذشته سفر کند؟ شاید بتواند!
• موشک های اسپیس ایکس آسمان را به هم ریختند

تست استحکام دیوار

محققان برای آزمایش مقاومت، استحکام و یکپارچگی دیوار چین، نمونه هایی را از هشت بخش مختلف که بین سال 1368 قبل از میلاد مسیح تا 1644 سال قبل از میلاد در طول دوران سلسله مینگ ساخته شده بود جمع آوری کردند. آنها دریافتند که 67% از نمونه ها، حاوی پوسته های زیستی بودند که شیائو این پوسته ها را مهندسان زیست بوم می نامد.

این محققان با استفاده از ابزارهای مکانیکی قابل حمل، هم در موقعیت دیوار بزرگ و هم در آزمایشگاه، مقاومت مکانیکی و پایداری خاک نمونه ها را مورد میزان گیری قرار داده و این داده ها را با بخش هایی از دیوار که فقط حاوی خاک کوبیده شده بود مقایسه کردند.

محققان دریافتند که نمونه های زیست پوسته گاهی حتی تا سه برابر قوی تر از نمونه های خاک ساده و کوبیده شده بود و نتایج این مطالعه حکایت از آن داشت که این نمونه ها حاوی خزه های بسیار جالب توجهی بودند.

شیائو در این باره شرح داد که سیانوباکترها و سایر اشکال حیات موجود در داخل پوسته زیستی، از جمله پلیمرها، به ذرات خاک به هم چسبیده و چیزی شبیه سیمان را ایجاد می نمایند و همین به پایداری ساختاری آنها یاری نموده و آن را تقویت می نماید. او دراین رابطه گفت: این مواد سیمانی، رشته های بیولوژیکی و دانه های خاک در لایه زیست پوسته، یک شبکه منسجم و با استحکام مکانیکی بالا و پایداری را شکل می دهند که در برابر فرسایش خارجی مقاومت بالایی دارند.

منبع: livescience

5858