فاصله VAR ایرانیزه با استاندارد جهانی: 20 برابر تأخیر در پخش
به گزارش وبلاگ نفس، در سیستم طراحی شده از سوی شرکت ایرانی تحت قرارداد با سازمان لیگ اما این مدت زمان تا یک دقیقه و نیم طول می کشد! تأخیری بیش از 20 برابر استانداردی که از سوی فدراسیون جهانی فوتبال مشخص شده است.
فاصله VAR ایرانیزه با استاندارد دنیای: 20 برابر تأخیر در پخش تصاویر
سیستم یاری داور ویدئویی(VAR) تا کنون نتوانسته راستای که پیش بینی شده بود را به طور پیروزی طی کند و آن طور که وعده داده شده بود برای نیم فصل دوم، مورد استفاده قرار بگیرد. هم داوران و مسوولان کمیته و دپارتمان به وجود نقص هایی در این سیستم اشاره نموده اند اما در نهایت مشخص نشد مشکل اصلی نرم افزار VAR چه بود؟ مسئله ای که بیان آن نشان از شکاف عمیقی دارد که VAR ایرانیزه با استانداردهای دنیای دارد! در شرایطی که نرم افزار یاری داور ویدئویی در دنیا، بعد از 5 ثانیه تصاویر مورد احتیاج داور را مجدداً پخش می نماید، در نمونه طراحی شده از سوی شرکت ایرانی، یک دقیقه و نیم طول می کشد تا تصویر برای داور به نمایش درآید. این در حالی است که مسوولان در ابتدا مدعی بودند که با هزینه ای بسیار کمتر از آنچه در دنیا موجود است می توانند سامانه VAR را در استادیوم های ایران به بهره برداری برسانند اما قطعاً زمانی که با اطمینان از کاهش هزینه ها می گفتند به نواقص این چنینی فکر ننموده بودند.
می گفتند می توانند سیستم یاری داور ویدئویی را ایرانیزه نمایند و با هزینه ای به مراتب کمتر از آنچه گفته می شوند، تا نیم فصل دوم در استادیوم آزادی اجرا نمایند. می گفتند پروژه اجرای VAR آنقدرها هم که می گویند پرهزینه و پردردسر نیست. ورژن ایرانی نرم افزار VAR اما کم کم دارد یادآور هدست های ایرانی می گردد که با هزینه ای کمتر در اختیار داوران نهاده شده بود اما کارآیی لازم را نداشت. حالا کمیته داوران با پروژه دیگری روبرو شده که در همان قدم اول شکست خورده و کمیته داوران را مجاب نموده که با صرف هزینه ای بیشتر به سراغ استانداردهای دنیای یا روش های دیگری برود.
مسوولان دپارتمان و کمیته داوران چندی پیش به نقص هایی اشاره نموده بودند که در اجرای سیستم یاری داور ویدئویی از سوی شرکت تحت قرارداد وجود داشت اما نگفتند که نقص اصلی که در این سیستم مشاهده شده چه بوده و چرا داوران حاضران نشده اند از برنامه طراحی شده از سوی این شرکت استفاده نمایند؟ واقعیت اما این است که پیش از آنکه VAR ایرانی از سوی فیفا رد گردد، داوران ایرانی آن را رد کردند.
مهم ترین و اساسی ترین مشکل داوران با نرم افزار طراحی شده، زمان مورد احتیاج برای بازبینی صحنه های مشکوک داوری بود. در نرم افزار VAR مورد تأیید فیفا، مدت زمانی که بین اعلام داور و بازبینی صحنه مورد نظر طول می کشد، چیزی حدود 5 ثانیه است. داور درخواست VAR می دهد و 5 ثانیه بعد صحنه مورد نظر روی مانیتور پخش می گردد. در سیستم طراحی شده از سوی شرکت ایرانی تحت قرارداد با سازمان لیگ اما این مدت زمان تا یک دقیقه و نیم طول می کشد! تأخیری بیش از 20 برابر استانداردی که از سوی فدراسیون دنیای فوتبال مشخص شده است.
در جلسه ای که کمیته داوران از تعدادی داوران دعوت نموده بود تا در اجرای آزمایشی نرم افزار VAR شرکت نمایند، این نکته مورد اعتراض تعدادی از داوران نهاده شد. این داوران معتقدند با این میزان تأخیر در تکرار صحنه های مشکوک داوری، عملاً استفاده از برنامه طراحی شده فعلی امکان پذیر نیست. نمی گردد یک دقیقه و نیم برای بازبینی صحنه بازی صبر کرد و سپس درباره اش تصمیم گرفت. این پروسه 3 تا 4 دقیقه از وقت بازی را تلف می نماید و مسابقه را از جریان می اندازد. نقدی که کاملاً منطقی بوده و کمیته داوران را مجاب نموده که به فکر طراحی برنامه VAR از سوی شرکت دیگری بیفتد و این طراحی را به استانداردهای دنیای نزدیک تر کند. شاید هم مثل ماجرای هدست داوران، در نهایت مجاب گردد که با صرف هزینه بیشتر، نمونه خارجی آن را تهیه کند.
خاطره هدست ها هنوز برای جامعه داوران تازه است و آن ها حاضر نیستند مشابه آن اتفاقات را با VAR تجربه نمایند. همان زمان هم کمیته داوران به دلیل اختلاف قیمت نمونه ایرانی و خارجی هدست ها، تصمیم گرفته بود هدست های ایرانی را به قیمت 7 میلیون تومان بخرد و به خرید نمونه خارجی 20 میلیونی آن تن ندهد. همین شده بود که یدالله دنیابازی در وصف این هدست ها می گفت که صدای مکالمان بی سیم مأموران اورژانس و پلیس را بلندتر از صدای محمدرضا فغانی که یاریش در آن بازی بود، می شنید! بعد از این اجرای آزمایشی و مصائبی که استفاده آزمایشی اش برای دنیابازی و یاری هایش ایجاد نموده بود، کمیته داوران ترجیح داد یکی همان نمونه های 20 میلیون تومانی را بخرد و در اختیار داورانش قرار دهد.
حالا اجرای VAR در همان راستا نهاده شده است. با این تفاوت که پیش از آنکه نمونه استاندارد آن مورد آزمایش قرار بگیرد و به تأیید نهایی برسد، دپارتمان داوران از اجرای این سیستم برای اولین بار در دیدار حساس دربی خبر داده است. دربی در شرایط عادی، از هر نظر حساسیت های خاص خود را دارد و اینکه این سیستم با نواقص احتمالی اش برای نخستین بار در این مسابقه اجرا گردد، تصمیمی است که به نظر می رسد احتیاج به بازبینی دارد.
داوود رفعتی، رییس دپارتمان داوری البته در آخرین مصاحبه خود درباره استفاده از این سیستم گفته است: باید به این موضوع اشاره کنم که سامانه یاری داور ویدئویی به دو صورت نرم افزاری و پخش تلویزیونی استفاده می گردد. در بعضی از کشورها مثل برزیل و اسپانیا این سامانه به شکل پخش تلویزیونی مورد استفاده قرار می گیرد و در بعضی دیگر از کشورها با استفاده از نرم افزارهای خاص شناخته شده. پیش از این سامانه را با روش نرم افزاری مورد ازمایش قرار دادیم که باید بگویم نتیجه آن چندان رضایتبخش نبود. در واقع احتیاج به تجهیزات و نرم افزارهای پیشرفته تری در این بخش داریم که طبیعتا در مدت کوتاه این امکانات فراهم نخواهد شد. اما می توانیم مثل الگوی بعضی از کشورها از روش پخش تلویزیونی استفاده کنیم که به نظرم کاملا پیروز خواهد بود.
رفعتی درباره روش پخش تلویزیونی تأکید نموده: این سامانه با روش پخش تلویزیونی در مسابقه تیم های پرسپولیس و صنعت نفت مجددا به شکل آفلاین مورد آزمایش قرار می گیرد که در این آزمایش از دوربین های پخش صدا و سیما همچنین سایر دوربین های لازم برای پوشش کامل صحنه ها استفاده می کنیم. مطمئنا اگر این تجربه پیروز باشد برای اولین بار در ایران و در مسابقه شهرآورد بین دو تیم پرسپولیس و استقلال به صورت آنلاین می توانیم VAR را مورد آزمایش قرار بدهیم.
آخرین نمونه آزمایش شده VAR به صورت نرم افزاری با یک دقیقه و نیم تأخیر در پخش مجدد تصاویر، در صورت اجرا در دربی، می تواند به یک فاجعه اساسی منجر گردد. تا پیش از برگزاری دربی باید دید آیا روش پخش تلویزیونی برای استفاده از این سیستم، تجربه پیروزی خواهد بود یا نه؟
به نظر می رسد داوود رفعتی به عنوان رییس دپارتمان داوری، بیشتر از اینکه به بهره برداری از سامانه VAR به چشم گامی برای یاری به کیفیت داوری نگاه کند، اصرار دارد آن را به نام خود ثبت کند. مثل صدها پروژه نیمه کاره دیگر که مسوولان برای ثبت در کارنامه خود، نیمه کاره افتتاح کردند و سپس همان طور نیمه کاره رها شد.
2-1
منبع: ایران ورزشی