آرواره 1.3متری شکارچی غول پیکر، عکس - وبلاگ نفس

آرواره 1.3متری شکارچی غول پیکر، عکس

به گزارش وبلاگ نفس، مگا شکارچی 170 میلیون سال پیش در عصر دایناسورها به فرمانروایی اقیانوس ها مشغول بود.

به گزارش خبرگزاری وبلاگ نفس ، یک مطالعه نو نشان می دهد که یکی از اعضای نو سلسله شکارچیان پلیوسور به مدت 80 میلیون سال در بالای زنجیره غذایی اقیانوس ها بوده است. هیولای دریایی به نام Lorrainosaurus، یک غول ژوراسیک (145 تا 201 میلیون ساله) با آرواره ای به طول 1.3 متر و بدن اژدری شکل از دسته پلیوسورها به نام Thalassophonea بود.

دانشمندان برای اولین بار فسیل های این هیولای دریایی را در سال 1983 کشف کردند. اما در یک مطالعه نو که در 16 اکتبر در ژورنال Scientific Reports منتشر شد، محققان دوباره بقایای آن را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که این شکارچی متعلق به یک گروه از گونه های قبلا ناشناخته است. طبق بیانیه ای که نویسندگان برای Live Science فرستاده اند، قدیمی ترین پلیوسور مگا شکارچی است.

دانیل مادزیا، یکی از نویسندگان، دیرینه شناس مؤسسه دیرین زیست شناسی در آموزشگاه علوم لهستان، به لایو ساینس گفت: پلیوسوریدها فرمانروای دریاهای مزوزوئیک بودند.

این فسیل ها در منطقه سابق لورن در شمال شرقی فرانسه کشف شدند. دیرینه شناس پاسکال گودفروت اولین بار آنها را در مطالعه کوتاهی در سال 1994 که در مجله Bulletin des Académie et Société Lorraines des Sciences منتشر شد، توصیف کرد. او این گونه را به سرده ای از پلیوسورها به نام Simolestes اختصاص داد و نام آن را S. keileni گذاشت.

S. keileni پس از سال 1994 مورد توجه کمی نهاده شد، اما با پیشرفته تر شدن تکنیک های تحقیق فسیلی در سال های پس از آن، نویسندگان مطالعه نو تصمیم گرفتند آن را مجدداً آنالیز نمایند. آنها دریافتند که چندین ویژگی فسیل ها، آن ها را از سایر Simolestes شناخته شده جدا می نماید، از جمله طحال های پهن تر و استخوان هایی در فک پایین.

فک پایین پلیوسور نیز حداقل 0.36 متر بلندتر از سایر گونه های Simolestes بود. طبق این بیانیه، پلیوسورها با کوسه ها، لاک پشت های دریایی، سایر پلزیوسارها و غیره غذا می خوردند، بنابراین این موجود از این آرواره های بزرگ برای خفه کردن انواع طعمه ها استفاده می کرد.

مدزیا گفت: هر چه می خواست بخورد می توانست چراکه یکی از بزرگترین شکارچیان دریایی زمان خود بود.

منبع: livescience