غرب آسیا؛ جایی که نژاد انسان ها و نئاندرتال ها با هم آمیخته شد - وبلاگ نفس

به گزارش وبلاگ نفس، مطالعات تازه نشان می دهد که نژاد نئاندرتال ها با چیزی که انسان مدرن امروزی است پیوند خورده اند؛ آن هم در زمانی که اجداد ماقبل تاریخ ما آفریقا را ترک کردند، اما هنوز در آسیا گسترده نشده بودند.

وبلاگ نفس | مطالعه فسیل های انسانی و دی ان ای استخراج شده از آن ها پیشینه پیچیده ای از پیوند نژاد میان تبار های مختلف انسان در طول صد هزار سال گذشته را آشکار می نماید. ماهیت تعاملات جمعیتی میان نئاندرتال های عصر یخبندان اروپا و آسیای غربی و هومو ساپین های مدرن که از نظر آناتومیکی نهایتاً جایگزین آن ها شدند توجه خاصی را به خود جلب می نماید.

به گزارش وبلاگ نفس ، در یک پژوهش اکتشافی نو، گروهی از دانشمندان ایالات متحده و آفریقای جنوبی از 6 سنجشِ اسکلت صورت فسیل های نئاندرتال و انسان مدرن اولیه استفاده کردند. هدف آن ها کوشش برای شناسایی منطقه ها جغرافیایی (از غرب آسیا تا اروپای غربی) بود که شاید در آن ها پیوند نژاد به قدر کافی رایج بوده باشد که اثری را در ریخت شناسی صورتِ انسان های مدرن اولیه آن منطقه ها به جا گذاشته باشد.

پروفسور اِستیوِن چِرچیل، انسان شناس فرگشتی می گوید: دی ان ای دیرینه انقلابی در نحوه تفکر ما درباره فرگشت انسان به وجود آورد. تفکر ما درباره فرگشت معمولاً شبیه شاخه های یک درخت است و تا به امروز محققان زمان زیادی را صرف ردیابی مسیری نموده اند که به ما ختم شده است، هومو ساپین ها.

اما ما هم اکنون به این درک رسیده ایم که فرایند فرگشت شبیه درخت نیست بلکه بیشتر شبیه مجموعه ای از رودهاست که در نقاط متعدد به هم ملحق یا از هم جدا می شوند. به نقل از پروفسور آن راس، زیست شناس دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی: این پژوهش در موردِ محل تلاقی این رود ها ما را به درک عمیق تری می رساند.

پروفسور چرچیل می افزاید: ما می دانیم پیوند نژاد وجود داشته است. به نظر می رسد جمعیت های آسیایی مدرن دی ان ای نئاندرتالِ بیشتری نسبت به جمعیت های اروپایی مدرن دارند که عجیب است، چون نئاندرتال ها جایی زندگی می کردند که امروزه اروپاست.

این موضوع نشان دهنده این است که نژاد نئاندرتال ها با چیزی که انسان مدرن امروزی است پیوند خوردند؛ آن هم در زمانی که اجداد ماقبل تاریخ ما آفریقا را ترک کردند، اما هنوز در آسیا گسترده نشده بودند. هدف ما از این مطالعه این بود که با ارزیابی ساختار صورت انسان های ماقبل تاریخ و نئاندرتال ها ابهامات را رفع کنیم. ما با ارزیابی ریخت شناسی صورت می توانیم نحوه جابجایی و پیوند نژاد جمعیت ها را در گذر زمان ردیابی کنیم. شواهد نشان می دهد که غرب آسیا محل تلاقی مهمی است، هم از نظر جغرافیایی و هم در زمینه فرگشت انسان.

نویسندگان این پژوهش داده های ریخت شناسی مربوط به جمجمه و صورت را از مطالب منتشرشده جمع آوری کردند. این داده ها در نهایت منجر به مجموعه داده ای متشکل از 13 نئاندرتال، 233 ماقبل تاریخ و 83 هومو ساپیان شد. محققان روی مقیاس های استاندارد جمجمه و صورت تمرکز کردند که قابل فراوری مجدد است و از آن مقیاس ها برای ارزیابی مقدار و شکل ساختار های کلیدی صورت استفاده کردند.

پروفسور چرچیل می گوید: نئاندرتال ها صورت های بزرگی داشتند. اما مقدار به تنهایی معین کننده هیچ ارتباط ژنتیکی میان جمعیت انسانی و جمعیت نئاندرتال نیست. کار ما مستلزم انجام تحلیل منسجم تری درباره ساختار های صورت بود.

تیم تحقیقاتی متغیر های محیطی که با تغییرات در ویژگی های صورت انسان مرتبط است را هم به حساب آورد تا تعیین گردد احتمال ارتباط برقرارشده میان جمعیت نئاندرتال و انسان نتیجه پیوند نژاد بوده تا عوامل دیگر. پروفسور راس می گوید: ما دریافتیم که ویژگی های صورت که ما روی آن ها تمرکز نموده بودیم زیاد تحت تاثیر آب و هوا نبودند و این یافته شناسایی تاثیرات ژنتیکی احتمالی را آسان تر می نماید.

یافته دیگر ما این بود که شکل صورت متغیر بهتری برای ردیابی تاثیر پیوند نژاد نئاندرتال در جمعیت انسانی به مرور زمان است. نئاندرتال ها فقط بزرگ تر از انسان ها بودند. با مرور زمان، مقدار صورت انسان کوچک تر شد، اما شکل واقعی بعضی اجزای صورت نشان از پیوند نژاد با نئاندرتال ها را دارد.

نتایج این پژوهش در مجله Biology منتشر شده است.

منبع: sci.news

مترجم: زهرا ذوالقدر