هرآنچه که باید راجع به بیماری مننژیت بدانیم
به گزارش وبلاگ نفس، مننژیت بیماری خطرناکی است که انواع مختلفی دارد و مننژیت باکتریایی کشنده است ,خواهشا آن را با سرماخوردگی اشتباه نگیرید در ادامه هر چیزی که باید از مننژیت بدانید برای شما جمع اوری شده است.
مننژیت و انسفالیت با علائم سرماخوردگی
مغز یکی از حساس ترین و پیچیده ترین اعضای بدن است که کنترل عملکرد سایر اندام ها را برعهده دارد. بنابراین هر گونه بیماری در مغز می تواند عملکرد سایر دستگاه ها و ارگانهای بدن را مختل کند.مننژیت و انسفالیت هر دو از عفونت های مغزی هستند که در صورت تشخیص دیرهنگام، آسیب های جبران ناپذیری از خود به جا می گذارند، در حالی که تشخیص به موقع این عفونت ها می تواند فرد را از یک عمر معلولیت نجات دهد.
آغاز مننژیت و انسفالیت
جالب اینجاست هر دوی این بیماری ها ابتدا با علائم ساده سرماخوردگی آغاز می شوند و به تدریج با پیشرفت عفونت باعث بروز سردرد، تهوع و اختلالات هوشیاری خواهند شد. به همین خاطر بسیاری از افراد مبتلا زمان طلایی درمان را از دست می دهند و خیلی دیر به مراکز بیمارستانی مراجعه می نمایند.عامل مننژیت عمدتا عفونی است
مننژیت و انسفالیت هر دو از عفونت های سیستم عصبی مرکزی یا مغز هستند. مننژیت به معنی عفونت و التهاب مننژ است؛ پرده ای که روی مغز را می پوشاند. انسفالیت نیز عفونت و التهاب در بافت داخل مغز است. عامل مننژیت عمدتا عفونی است. عفونت های مننژ به دو گروه عمده تقسیم می شوند؛ عفونت های باکتریال و عفونتهای ویروسی.البته مننژیت گاهی اوقات می تواند علل غیرعفونی نیز داشته باشد؛ مثل مننژیت های شیمیایی که به دلیل تحریک شیمیایی ایجاد می شوند. برای مثال تزریق ماده بی حسی داخل نخاعی ممکن است در برخی افراد باعث تحریک و التهاب مننژ گردد و عفونتی ایجاد کند که علائم آن شبیه علائم مننژیت عفونی است.
مننژیت باکتریال خطرناک تر از مننژیت ویروسی است
مننژیت های باکتریال بسیار خطرناک تر از مننژیت های ویروسی هستند زیرا اگر عفونت باکتریال در مننژ ایجاد گردد، سیر بسیار سریعی خواهد داشت. این نوع مننژیت در عرض نصف روز می تواند بیمار را بدحال کند و عوارض غیر قابل جبرانی به جا بگذارد و حتی منجر به مرگ گردد. در افراد سالم (کسانی که از لحاظ سیستم ایمنی سالم هستند، بیماری زمینهای خاصی ندارند و از داروهای شیمی درمانی و تضعیف نماینده سیستم ایمنی استفاده نمی نمایند) 3 گروه عمده از میکروب ها می توانند باعث مننژیت باکتریال شوند.یکی از این باکتری ها، مننگوکوک است. این باکتری می تواند یک مننژیت بسیار سریع، پیش فراینده و خطرناک ایجاد کند. برای پیشگیری از ابتلا به مننگوکوک واکسیناسیون برای سربازان، حجاج و گروههای خاص ضروری است. گفتنی است این میکروب در ترشحات حلق و دهان افراد مبتلا وجود دارد و از این طریق می تواند به افراد دیگر منتقل گردد.
رابطه ضربه به سر و افزایش خطر مننژیت پنوموکوکی
یکی دیگر از میکروب های عامل مننژیت، پنوموکوک است که به عنوان شایع ترین دلیل مننژیت بزرگسالان شناخته شده است. این میکروب در جامعه موجود است و می تواند بین افراد مختلف انتشار یابد. گاهی اوقات ضربه های سر، تصادفات و آسیب های مغزی و شکستگی کف جمجمه نیز می توانند احتمال ابتلا به مننژیت پنوموکوکی را افزایش بدهند.خوشبختانه برای پیشگیری از ابتلا به این میکروب واکسن وجود دارد که البته فقط برای گروه های خاص در معرض خطر تزریق می گردد، اما در برخی کشورها این واکسن به طور معمول برای تمام بچه ها تزریق می گردد.
درمان باید در ساعات اولیه بروز علائم انجام گردد
میکروب دیگری که می تواند برای مغز با عوارض خطرناک همراه باشد، هموفیلوس آنفلوانزا است. مبارزه با این میکروب به خصوص در بچه ها زیر 5 سال اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا می تواند مننژیت های جدی ایجاد کند و تخریب غیر قابل برگشت مغزی به جا بگذارد. حتی اگر فرد زنده بماند و تحت درمان قرار بگیرد، ممکن است برای همواره دچار عوارضی مثل اختلالات شنوایی گردد.بنابراین تشخیص و درمان سریع مننژیت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در واقع مننژیت از اورژانس های پزشکی محسوب می گردد و از زمان آغاز علائم این بیماری تا زمان آغاز درمان نباید بیشتر از چند ساعت فاصله باشد. در غیر این صورت شرایط بیمار ساعت به ساعت وخیم تر می گردد و در نهایت دچار کما و مرگ خواهد شد.
مننژیت های ویروسی خود به خود درمان می شوند
مننژیت های ویروسی، علل مختلفی دارند که مهم ترین گروه آنها انتروویروس ها یا ویروس های گوارشی هستند. اوریون نیز شایع ترین عامل مننژیت ویروسی و خوش خیم در بچه ها است. مننژیت با عامل ویروسی، خوش خیم تر از مننژیت با عامل باکتریال است و بیماری کشنده و آسیب های غیرقابل جبران ایجاد نمی نماید. این نوع مننژیت معمولا خودبه خود محدود شونده است و به درمان احتیاج ندارد.فقط ضروری است بیمار تحت نظر گرفته گردد. علائم این بیماری معمولا در عرض 1 تا 2 هفته از بین می فرایند و عارضه ای به جا نمی گذارند. در واقع احتمال باقی ماندن عوارض در مننژیت های ویروسی، ناچیز است. بر خلاف تصور برخی افراد، ویروس آنفولانزا به ندرت می تواند روی مغز اثر بگذارد و باعث مننژیت ویروسی گردد.
سردردی که باید جدی گرفته گردد
مننژیت معمولا با علائم سرماخوردگی آغاز می گردد. این بیماری ممکن است از یک درد عضلانی معمولی و تب آغاز گردد و بعد به تدریج سردردهای خیلی شدید ایجاد کند. این سردرد به تدریج افزایش می یابد و ممکن است با تهوع و استفراغ مداوم همراه گردد. اگر این علائم نادیده گرفته شوند، طی چند ساعت فرد را دچار اختلال هوشیاری خواهند کرد. در این شرایط، بیمار ابتدا دچار گیجی و منگی می گردد و دیگر نمی تواند درست صحبت کند.بعلاوه در شنوایی اختلال پیدا می نماید. حتی ممکن است دچار حالت فتوفوبی یا ترس از نور گردد. اگر این شرایط تحت درمان قرار نگیرد، اختلال هوشیاری شدیدتر خواهد شد. در نهایت نیز فرد به تدریج وارد کما می گردد و جان خود را از دست می دهد. به طور کلی، هرچه درمان مننژیت زودتر آغاز گردد، احتمال باقی ماندن عوارض جانبی و تخریب مغزی کمتر می گردد. بنابراین در صورت مشاهده این علائم، فرد باید در اسرع وقت به مراکز درمانی انتقال پیدا کند.
تشخیص بیماری با آنالیز مایع نخاع و تصویربرداری از مغز
اولین اقدام برای تشخیص مننژیت، گرفتن مایع نخاع است. با آنالیز مایع نخاع می توان به وجود میکروب پی برد و تشخیص را قطعی کرد. آزمایشگاه در عرض 30 تا 45 دقیقه نتیجه آنالیز را در اختیار پزشک قرار می دهد. به این ترتیب می توان خیلی سریع درمان با آنتی بیوتیک را آغاز کرد و جلوی بروز عوارض را گرفت. در برخی موارد احتیاج به انجام ام آرآی یا سی تی اسکن مغز هم وجود دارد.گفتنی است تاخیر در مراجعه به مراکز درمانی بیماران مبتلا به مننژیت را در معرض خطر تخریب مغز و عوارض دائمی مانند از دست دادن قدرت تکلم، شنوایی یا بینایی قرار می دهد. برای تشخیص مننژیت های ویروسی نیز همین آزمایش ها انجام می گردد، اما اگر مننژیت ویروسی به نظر برسد معمولا احتیاج به درمان آنتی بیوتیک و ضدویروس نخواهد داشت. تنها اگر فرد بدحال گردد، ممکن است بستری گردد.
منبع: سایت راستینه
منبع: راسخون